Siðferði þjóðarinnar verður ekki breytt með stjórnarskrá Inga Lind Karlsdóttir skrifar 22. október 2010 10:40 Augljóst er að það verður hvorki létt verk né löðurmannlegt fyrir kjósendur að kynna sér hvað hver og einn frambjóðandi til stjórnlagaþingsins stendur fyrir. Slíkur er fjöldinn. Þar af leiðandi er ekki langsótt að spá því að fólk muni skipta frambjóðendum í tvo hópa, annars vegar þá sem vilja gerbreyta stjórnarskránni af því að hún sé mjög gölluð og hins vegar þá sem telja hana ágæta fyrir sitt leyti en eru samþykkir því að margt megi endurskoða, sumu breyta og annað bæta. Undirrituð myndi flokkast í síðari hópinn. Það er þarft verk að endurskoða stjórnarskrána og breyta má mörgu, enda er þar enn að finna óskýrar greinar og jafnvel gamla, danska texta sem valda misskilningi, þrátt fyrir að menn hafi um dagana lagt sig fram um að gera á henni breytingar í sátt við meirihluta þjóðarinnar. Það er þó misskilningur að stjórnarskráin okkar sé ekkert annað en bein þýðing á þeirri dönsku. Eins og Þorsteinn Pálsson, fyrrverandi forsætisráðherra, hefur bent á, hafa verið gerðar breytingar á íslensku stjórnarskránni að meðaltali einu sinni á áratug. Það verður að teljast býsna mikið. Þær breytingar hafa verið til bóta. Mannréttindakaflinn er skýrasta dæmið um það en einnig hafa verðar gerðar talsverðar breytingar á ýmsu sem snýr að Alþingi. Stjórnarskráin er ekki fornminjar, eins og sumir hafa gengið svo langt að halda fram. Mikilvægast er þó, í allri umræðu um stjórnarskrána, að tengja hana alls ekki við fall gjaldmiðilsins og bankanna. Efnahagshrunið á Íslandi er ekki stjórnarskránni að kenna og endurskoðun á henni þýðir ekki endurreisn samfélagsins. Siðferði þjóðarinnar og gildum hennar verður ekki breytt með stjórnarskrá. Margir hafa bent á ágæti bandarísku stjórnarskrárinnar en hafa ber í huga að hversu góð sem hún er, hefur t.d. spillingu ekki verið útrýmt í Bandaríkjunum, þrátt fyrir aðskilnað löggjafans og framkvæmdavaldsins. Að kosningum loknum kemur þingið svo saman, skipað 25 til 31 þingmanni sem gera má ráð fyrir að hafi svo ólíkar skoðanir á stjórnarskránni að þeir verða sumir hverjir á öndverðum meiði. Ég er ekki búin að semja stjórnarskrá í huganum og ég býð mig ekki fram á þetta þing með það að augnamiði að rífast við þá sem eru með aðrar hugmyndir en ég. Ég tel mig hins vegar þekkja nokkuð vel til sögunnar og hef kynnt mér stjórnskipun annarra ríkja. Þeir sem á þingið veljast verða allir að setjast niður með opnum hug og sameinast í góðum og skynsamlegum samræðum um stjórnarskrána. Markmiðið á að vera að bæta hana og það má alls ekki knýja pólitíska hugmyndafræði inn í hana. Mikill meirihluti þjóðarinnar verður að vera sáttur við breytingarnar. Vera má að sú gagnrýni sé réttmæt að nú sé ekki rétti tíminn til að eyða tíma og fjármunum í að endurskoða stjórnarskrána. Sú ákvörðun liggur þó fyrir og henni verður ekki breytt auðveldlega. Þess vegna er enn mikilvægara en nokkru sinni að vandað verði til verksins og fólk gefi sér eins góðan tíma og kostur er til að bræða saman ólík sjónarmið á þinginu. Verum raunsæ og gerum ráð fyrir að þingið starfi lengur en í þá tvo mánuði sem miðað hefur verið við hingað til. Ef vinnan misheppnast, hver höndin verður upp á móti annarri á þinginu og þingmenn í einstrengingslegum málflutningi alla daga, er betur heima setið en að af stað farið. Hundruð milljóna króna munu þar fara í súginn. Takist þessi vinna hins vegar vel og úr verður almennilegt frumvarp að góðri, heilsteyptri og skiljanlegri stjórnarskrá, sem Alþingi tekur svo til umfjöllunar, styrkist vonin um að íslenska þjóðin nái því jafnvægi sem hún leitar að núna. Þrátt fyrir áhyggjur sumra af fjölda frambjóðenda og framkvæmd kosninganna, ætla ég að halda áfram að vera bjartsýn. Það hlýtur að vera óhætt ad fagna því að slíkur fjöldi vilji taka þátt. Ég ætla að halda áfram að vera bjartsýn á að þessi lýðræðislega tilraun eigi eftir að verða okkur til gagns og heilla. Inga Lind Karlsdóttir frambjóðandi til stjórnlagaþings 2011 Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Inga Lind Karlsdóttir Stjórnlagaþing Stjórnarskrá Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Halldór 18.05.2024 Atli Ísleifsson Halldór Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Misskiljum ekki neitt Jón Helgi Björnsson Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Mýtur um veitt og sleppt á laxi Karl Lúðvíksson Skoðun Ráðherra Kári Stefánsson Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Skoðun Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Augljóst er að það verður hvorki létt verk né löðurmannlegt fyrir kjósendur að kynna sér hvað hver og einn frambjóðandi til stjórnlagaþingsins stendur fyrir. Slíkur er fjöldinn. Þar af leiðandi er ekki langsótt að spá því að fólk muni skipta frambjóðendum í tvo hópa, annars vegar þá sem vilja gerbreyta stjórnarskránni af því að hún sé mjög gölluð og hins vegar þá sem telja hana ágæta fyrir sitt leyti en eru samþykkir því að margt megi endurskoða, sumu breyta og annað bæta. Undirrituð myndi flokkast í síðari hópinn. Það er þarft verk að endurskoða stjórnarskrána og breyta má mörgu, enda er þar enn að finna óskýrar greinar og jafnvel gamla, danska texta sem valda misskilningi, þrátt fyrir að menn hafi um dagana lagt sig fram um að gera á henni breytingar í sátt við meirihluta þjóðarinnar. Það er þó misskilningur að stjórnarskráin okkar sé ekkert annað en bein þýðing á þeirri dönsku. Eins og Þorsteinn Pálsson, fyrrverandi forsætisráðherra, hefur bent á, hafa verið gerðar breytingar á íslensku stjórnarskránni að meðaltali einu sinni á áratug. Það verður að teljast býsna mikið. Þær breytingar hafa verið til bóta. Mannréttindakaflinn er skýrasta dæmið um það en einnig hafa verðar gerðar talsverðar breytingar á ýmsu sem snýr að Alþingi. Stjórnarskráin er ekki fornminjar, eins og sumir hafa gengið svo langt að halda fram. Mikilvægast er þó, í allri umræðu um stjórnarskrána, að tengja hana alls ekki við fall gjaldmiðilsins og bankanna. Efnahagshrunið á Íslandi er ekki stjórnarskránni að kenna og endurskoðun á henni þýðir ekki endurreisn samfélagsins. Siðferði þjóðarinnar og gildum hennar verður ekki breytt með stjórnarskrá. Margir hafa bent á ágæti bandarísku stjórnarskrárinnar en hafa ber í huga að hversu góð sem hún er, hefur t.d. spillingu ekki verið útrýmt í Bandaríkjunum, þrátt fyrir aðskilnað löggjafans og framkvæmdavaldsins. Að kosningum loknum kemur þingið svo saman, skipað 25 til 31 þingmanni sem gera má ráð fyrir að hafi svo ólíkar skoðanir á stjórnarskránni að þeir verða sumir hverjir á öndverðum meiði. Ég er ekki búin að semja stjórnarskrá í huganum og ég býð mig ekki fram á þetta þing með það að augnamiði að rífast við þá sem eru með aðrar hugmyndir en ég. Ég tel mig hins vegar þekkja nokkuð vel til sögunnar og hef kynnt mér stjórnskipun annarra ríkja. Þeir sem á þingið veljast verða allir að setjast niður með opnum hug og sameinast í góðum og skynsamlegum samræðum um stjórnarskrána. Markmiðið á að vera að bæta hana og það má alls ekki knýja pólitíska hugmyndafræði inn í hana. Mikill meirihluti þjóðarinnar verður að vera sáttur við breytingarnar. Vera má að sú gagnrýni sé réttmæt að nú sé ekki rétti tíminn til að eyða tíma og fjármunum í að endurskoða stjórnarskrána. Sú ákvörðun liggur þó fyrir og henni verður ekki breytt auðveldlega. Þess vegna er enn mikilvægara en nokkru sinni að vandað verði til verksins og fólk gefi sér eins góðan tíma og kostur er til að bræða saman ólík sjónarmið á þinginu. Verum raunsæ og gerum ráð fyrir að þingið starfi lengur en í þá tvo mánuði sem miðað hefur verið við hingað til. Ef vinnan misheppnast, hver höndin verður upp á móti annarri á þinginu og þingmenn í einstrengingslegum málflutningi alla daga, er betur heima setið en að af stað farið. Hundruð milljóna króna munu þar fara í súginn. Takist þessi vinna hins vegar vel og úr verður almennilegt frumvarp að góðri, heilsteyptri og skiljanlegri stjórnarskrá, sem Alþingi tekur svo til umfjöllunar, styrkist vonin um að íslenska þjóðin nái því jafnvægi sem hún leitar að núna. Þrátt fyrir áhyggjur sumra af fjölda frambjóðenda og framkvæmd kosninganna, ætla ég að halda áfram að vera bjartsýn. Það hlýtur að vera óhætt ad fagna því að slíkur fjöldi vilji taka þátt. Ég ætla að halda áfram að vera bjartsýn á að þessi lýðræðislega tilraun eigi eftir að verða okkur til gagns og heilla. Inga Lind Karlsdóttir frambjóðandi til stjórnlagaþings 2011
Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar