Landsmenn eiga ríkissjóð, ekki ráðamenn og ráðherrar Ole Anton Bieltvedt skrifar 10. september 2018 07:00 Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra, skrifar grein í Fréttablaðið nýlega, þar sem hún reynir að sannfæra menn um gott og uppbyggilegt starf ríkisstjórnar sinnar, og er fyrirsögnin „Uppbygging fyrir almenning“. Ekki þótti undirrituðum - sem þó batt miklar vonir við þátttöku VG í ríkisstjórn undir forystu Katrínar – mikið til um þessa litlausu upptalningu. Þegar borin eru saman stefnumál og fyrirheit VG og þessi úttekt Katrínar sjálfrar á starfi og árangri ríkisstjórnarinnar, þá virðist mikil gjá á milli. Allir, sem til þekkja, vita, að Katrín er væn kona, góðum kostum búin og velviljuð, og því sorglegt að sjá, hvernig baráttumál hennar og VG hafa leyst upp í tómt loft það tæpa ár, sem ríkisstjórn Katrínar hefur setið. Hvernig mátti það líka vera, að það umhverfis-, umbóta- og jafnaðarafl, sem VG á að vera, geti náð nokkru fram í samstarfi við fulltrúa helztu sérhagsmuna- og íhaldsafla landsins, sem einskis svífast í valdabrölti og klíkuskap. Annar þeirra lét sig hafa það, að láta skipa dýralækni í embætti Vegamálastjóra. Skyldu vegaverkfræðingar líka vera góðir dýralæknar!? Auðvitað er þetta stjórnunarstarf, en gott er, ef stjórnendur hafa fagþekkingu líka, og virðist þessi starfsskipun langsótt. Hinn styður hvalveiðar með ráðum og dáð, þó þær brjóti klárlega í bága við nútímaleg umhverfissjónarmið og hagsmuni og velferð landsmanna, svo að ekki sé talað um dýravelferð, enda föðurbróðir hans stjórnarformaður hvalveiðimanna. Gott ákvæði um dýra-, umhverfis- og náttúruvernd var sett í stjórnarsáttmálann, og VG samþykkti 2015 að beita sér fyrir stöðvun hvalveiða. Allt virðist þetta nú gleymt og grafið. Villimannlegar hvalveiðar eru á fullu, vegna þess, segir Katrín, að vinur dýralæknanna, þá sjávarútvegsráðherra, gaf út reglugerð um langreyðaveiðar 2013 allt fram til 2018, sem nauðsynlegt væri að fylgja, „til að rugla ekki stjórnsýsluna“. Hér skiptir það þá engu, að aðstæður í þjóðfélaginu voru allt aðrar 2013, en nú er, og þar með forsendur fyrir veiðunum. Langreyðaveiðar hafa legið niðri í nær 3 ár, þar sem illmögulegt hefur verið að selja afurðirnar, og vægi ferðaþjónustu hefur margfaldast á sama tíma – en hvalveiðar eru eitur í beinum margra ferðamanna, eins og kunnugt er. Með þessu var því feyki miklu fórnað – ekki sízt ímynd og orðspori landsmanna - fyrir lítið eða ekkert, svo að ekki sé nú talað um svik við samþykktir VG. Þrátt fyrir, að Umhverfisstofnun, Náttúrustofa Austurlands, Hreindýraráð og Matvælastofnun hafi mælt með lengingu griðatíma hreindýrakálfa, er nú verið að drepa mæður þeirra, hreindýrakýrnar, upphaflega frá 8 vikna gömlum bjargarlitlum kálfum þeirra, í meiri mæli en nokkru sinni fyrr, eða 1.061 kú. Katrín, þetta var ekki og er ekki gott. Auðvitað ber Katrín ekki ein ábyrgð á þessu, aðal ábyrgðin liggur hjá Guðmundi Inga, umhverfisráðherra, en hann á að vera grænn, eins og Katrín, og hennar maður. Litbrigði á þessu eru þó fremur blóðrauð en græn. Lítum nú á „uppbyggingarmál“ Katrínar: Sumir ráðherrar og ráðamenn láta eins og ríkissjóður sé sjóður þeirra sjálfra, og, að þeir séu af höfðingslund og gjafmildi að úthuta landsmönnum úr sjóði sjálfra sín. Sumir þeirra telja einnig, að í þessu felist mikil velvild gagnvart landsmönnum, sem beri að þakka. Auðvitað stenzt þetta ekki alveg, því landsmenn sjálfir byggja upp ríkissjóð með greiðslum sínum á sköttum og skyldum, og það eru því þeir, sem eiga ríkissjóð, ekki ráðherrar. Hlutverk ráðherranna er það eitt, að miðla fjármunum landsmanna til málefna og verkefna í samræmi við loforð og vilja fólksins í landinu. Getur slíkt vart talizt til þakkarverðra verka eða afreka, enda allvel borgað fyrir þá þjónustu skv. síðasta úrskurði Kjararáðs. Í þeirri upplistun, sem Katrín leggur fram í nefndri blaðagrein, er skv. skilgreiningu undirritaðs engin uppbygging. Í skásta falli er verið að halda málaflokkum og þjónustu við; halda í horfinu. „Uppbygging“ hefur allt aðra merkingu. Hún þýðir, að verið sé að byggja eitthvað nýtt, skapa nýja og aukna möguleika í þágu landsmanna, bæta hag og afkomumöguleika umfram það, sem var fyrir. Sem dæmi um raunverulega uppbyggingu má nefna útfærslu landhelginnar, fyrst í 4 mílur og loks í 200 mílur. Þarna var endurtekið verið að tryggja landsmönnum aukna möguleika til sóknar og bættra lífskjara. Það sama má segja um gerð EES-samningsins, þar sem okkur var tryggður frjáls og nær tollalaus aðgangur að stærsta markaði heims, með varning okkar og þjónustu, líka tollfrjáls innflutningur frá sömu ríkjum, auk starfs-, athafna- og ferðafrelsis landsmanna innan 31 lands, öllum til góðs. Fríverzlunarsamningur við Kína er líka uppbyggingarskref, en hann tryggir gagnkvæm frjáls og tollalaus viðskipti við það mikla land. Stundum gerist það í höfnum, að litlir bátar og léttir laskast í öldugangi og sjó milli stærri og þyngri skipa. Á stundum sökkva þeir einnig. Ef svo fer fyrir kútternum VG, verður lítill harmur að því kveðinn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Halldór 18.05.2024 Halldór Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Ráðherra Kári Stefánsson Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Misskiljum ekki neitt Jón Helgi Björnsson Skoðun Skoðun Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra, skrifar grein í Fréttablaðið nýlega, þar sem hún reynir að sannfæra menn um gott og uppbyggilegt starf ríkisstjórnar sinnar, og er fyrirsögnin „Uppbygging fyrir almenning“. Ekki þótti undirrituðum - sem þó batt miklar vonir við þátttöku VG í ríkisstjórn undir forystu Katrínar – mikið til um þessa litlausu upptalningu. Þegar borin eru saman stefnumál og fyrirheit VG og þessi úttekt Katrínar sjálfrar á starfi og árangri ríkisstjórnarinnar, þá virðist mikil gjá á milli. Allir, sem til þekkja, vita, að Katrín er væn kona, góðum kostum búin og velviljuð, og því sorglegt að sjá, hvernig baráttumál hennar og VG hafa leyst upp í tómt loft það tæpa ár, sem ríkisstjórn Katrínar hefur setið. Hvernig mátti það líka vera, að það umhverfis-, umbóta- og jafnaðarafl, sem VG á að vera, geti náð nokkru fram í samstarfi við fulltrúa helztu sérhagsmuna- og íhaldsafla landsins, sem einskis svífast í valdabrölti og klíkuskap. Annar þeirra lét sig hafa það, að láta skipa dýralækni í embætti Vegamálastjóra. Skyldu vegaverkfræðingar líka vera góðir dýralæknar!? Auðvitað er þetta stjórnunarstarf, en gott er, ef stjórnendur hafa fagþekkingu líka, og virðist þessi starfsskipun langsótt. Hinn styður hvalveiðar með ráðum og dáð, þó þær brjóti klárlega í bága við nútímaleg umhverfissjónarmið og hagsmuni og velferð landsmanna, svo að ekki sé talað um dýravelferð, enda föðurbróðir hans stjórnarformaður hvalveiðimanna. Gott ákvæði um dýra-, umhverfis- og náttúruvernd var sett í stjórnarsáttmálann, og VG samþykkti 2015 að beita sér fyrir stöðvun hvalveiða. Allt virðist þetta nú gleymt og grafið. Villimannlegar hvalveiðar eru á fullu, vegna þess, segir Katrín, að vinur dýralæknanna, þá sjávarútvegsráðherra, gaf út reglugerð um langreyðaveiðar 2013 allt fram til 2018, sem nauðsynlegt væri að fylgja, „til að rugla ekki stjórnsýsluna“. Hér skiptir það þá engu, að aðstæður í þjóðfélaginu voru allt aðrar 2013, en nú er, og þar með forsendur fyrir veiðunum. Langreyðaveiðar hafa legið niðri í nær 3 ár, þar sem illmögulegt hefur verið að selja afurðirnar, og vægi ferðaþjónustu hefur margfaldast á sama tíma – en hvalveiðar eru eitur í beinum margra ferðamanna, eins og kunnugt er. Með þessu var því feyki miklu fórnað – ekki sízt ímynd og orðspori landsmanna - fyrir lítið eða ekkert, svo að ekki sé nú talað um svik við samþykktir VG. Þrátt fyrir, að Umhverfisstofnun, Náttúrustofa Austurlands, Hreindýraráð og Matvælastofnun hafi mælt með lengingu griðatíma hreindýrakálfa, er nú verið að drepa mæður þeirra, hreindýrakýrnar, upphaflega frá 8 vikna gömlum bjargarlitlum kálfum þeirra, í meiri mæli en nokkru sinni fyrr, eða 1.061 kú. Katrín, þetta var ekki og er ekki gott. Auðvitað ber Katrín ekki ein ábyrgð á þessu, aðal ábyrgðin liggur hjá Guðmundi Inga, umhverfisráðherra, en hann á að vera grænn, eins og Katrín, og hennar maður. Litbrigði á þessu eru þó fremur blóðrauð en græn. Lítum nú á „uppbyggingarmál“ Katrínar: Sumir ráðherrar og ráðamenn láta eins og ríkissjóður sé sjóður þeirra sjálfra, og, að þeir séu af höfðingslund og gjafmildi að úthuta landsmönnum úr sjóði sjálfra sín. Sumir þeirra telja einnig, að í þessu felist mikil velvild gagnvart landsmönnum, sem beri að þakka. Auðvitað stenzt þetta ekki alveg, því landsmenn sjálfir byggja upp ríkissjóð með greiðslum sínum á sköttum og skyldum, og það eru því þeir, sem eiga ríkissjóð, ekki ráðherrar. Hlutverk ráðherranna er það eitt, að miðla fjármunum landsmanna til málefna og verkefna í samræmi við loforð og vilja fólksins í landinu. Getur slíkt vart talizt til þakkarverðra verka eða afreka, enda allvel borgað fyrir þá þjónustu skv. síðasta úrskurði Kjararáðs. Í þeirri upplistun, sem Katrín leggur fram í nefndri blaðagrein, er skv. skilgreiningu undirritaðs engin uppbygging. Í skásta falli er verið að halda málaflokkum og þjónustu við; halda í horfinu. „Uppbygging“ hefur allt aðra merkingu. Hún þýðir, að verið sé að byggja eitthvað nýtt, skapa nýja og aukna möguleika í þágu landsmanna, bæta hag og afkomumöguleika umfram það, sem var fyrir. Sem dæmi um raunverulega uppbyggingu má nefna útfærslu landhelginnar, fyrst í 4 mílur og loks í 200 mílur. Þarna var endurtekið verið að tryggja landsmönnum aukna möguleika til sóknar og bættra lífskjara. Það sama má segja um gerð EES-samningsins, þar sem okkur var tryggður frjáls og nær tollalaus aðgangur að stærsta markaði heims, með varning okkar og þjónustu, líka tollfrjáls innflutningur frá sömu ríkjum, auk starfs-, athafna- og ferðafrelsis landsmanna innan 31 lands, öllum til góðs. Fríverzlunarsamningur við Kína er líka uppbyggingarskref, en hann tryggir gagnkvæm frjáls og tollalaus viðskipti við það mikla land. Stundum gerist það í höfnum, að litlir bátar og léttir laskast í öldugangi og sjó milli stærri og þyngri skipa. Á stundum sökkva þeir einnig. Ef svo fer fyrir kútternum VG, verður lítill harmur að því kveðinn.
Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson Skoðun
Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar
Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson Skoðun