Lofsöngur til Landsbyggðarinnar Nökkvi Dan Elliðason skrifar 20. desember 2023 12:01 Í hjarta iðandi þjóðar, á bak við háleit markmið og stanslaust suð borgarlífsins, liggja ósungnar hetjur samfélagsins – smábæirnir. Þessi yfirlætislausu samfélög, sem oft gleymast í frásögn framfara, gegna ómissandi hlutverki við varðveislu sálar Íslands og miðlun á grunngildum í gegnum kynslóðirnar. Það er þar sem einstaklingurinn þrífst og þroskast. Litlir bæir eru holdgervingur Íslands. Þar sem nágrannar eru ekki bara kunningjar heldur stórfjölskylda. Í því andrúmslofti skjóta gildi samkenndar og samúðar rótum og ýta undir tilfinningu um sameiginlega ábyrgð og gagnkvæma umhyggju. Þegar hamfarir dynja yfir hópast allir saman og veita hver öðrum stuðning. Þessi óbilandi samstaða er til vitnis um styrk smábæja á Íslandi. Staðbundnar hátíðir og hátíðarhöld sameina kynslóðir, varðveita menningu og skapa tilfinningu um að tilheyra. En smábæir eru ekki bara geymslur fortíðar; þeir eru líka útungunarstöðvar framtíðarinnar. Andi nýsköpunar þrífst í þessum samfélögum þar sem einstaklingar eru hvattir til þess að hugsa út fyrir ramman og stunda ástríður sínar. Óhindraðir af ys og þys borgarlífsins hafa íbúar smábæja frelsi til að kanna sköpunargáfu sína og leggja sitt af mörkum til að bæta umhverfi sitt. Frjór jarðvegur samstöðunnar og hvatningarinnar er vaxtarhvati einstaklingsins. Við sem myndum samfélagið í dreifbýlunum og landsbyggðinni erum verðir gilda þjóðar, verndarar hefða samfélags og arkitektar framtíðar Íslands. Í heimi sem oft fagnar hinu stóra og djarfa er gott að minnast forskotsins sem felast í því að kunna einnig að fóstra það smáa. Það að fóstra einstaklinginn, sem er jú minnsti minnihlutinn. Höfundur er stærðfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Byggðamál Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson Skoðun Sumargjafir Gunnar Ingi Björnsson Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Já, Katrín Hjálmar Sveinsson Skoðun Skoðun Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason skrifar Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson skrifar Skoðun Sumargjafir Gunnar Ingi Björnsson skrifar Skoðun Þar sem er reykur þar er… Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Betur má ef duga skal Kristinn Árni L. Hróbjartsson skrifar Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir skrifar Skoðun Leið að hraðari innviðauppbyggingu Sölvi Sturluson skrifar Skoðun Viltu bjarga heiminum? Samfélagsdrifnar loftslagslausnir Inga Rós Antoníusdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar í aðdraganda kosninga Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson skrifar Skoðun Stuðningur við langtímakjarasamninga Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson skrifar Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál og sýna þolinmæði Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Að rækta garðinn sinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Dánaraðstoð og siðareglur lækna Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Umferðarreglur og öryggi fyrir Hjólað í vinnuna Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson skrifar Skoðun Forseti allra Ragnhildur Björt Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný nálgun í afreksíþróttum – Nýsköpun Erlingur Jóhannsson skrifar Skoðun Prófsteinninn Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Innrás á Rafah stríðir gegn allri mannúð Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Börnin okkar Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Vextir geta og þurfa að lækka Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Í hjarta iðandi þjóðar, á bak við háleit markmið og stanslaust suð borgarlífsins, liggja ósungnar hetjur samfélagsins – smábæirnir. Þessi yfirlætislausu samfélög, sem oft gleymast í frásögn framfara, gegna ómissandi hlutverki við varðveislu sálar Íslands og miðlun á grunngildum í gegnum kynslóðirnar. Það er þar sem einstaklingurinn þrífst og þroskast. Litlir bæir eru holdgervingur Íslands. Þar sem nágrannar eru ekki bara kunningjar heldur stórfjölskylda. Í því andrúmslofti skjóta gildi samkenndar og samúðar rótum og ýta undir tilfinningu um sameiginlega ábyrgð og gagnkvæma umhyggju. Þegar hamfarir dynja yfir hópast allir saman og veita hver öðrum stuðning. Þessi óbilandi samstaða er til vitnis um styrk smábæja á Íslandi. Staðbundnar hátíðir og hátíðarhöld sameina kynslóðir, varðveita menningu og skapa tilfinningu um að tilheyra. En smábæir eru ekki bara geymslur fortíðar; þeir eru líka útungunarstöðvar framtíðarinnar. Andi nýsköpunar þrífst í þessum samfélögum þar sem einstaklingar eru hvattir til þess að hugsa út fyrir ramman og stunda ástríður sínar. Óhindraðir af ys og þys borgarlífsins hafa íbúar smábæja frelsi til að kanna sköpunargáfu sína og leggja sitt af mörkum til að bæta umhverfi sitt. Frjór jarðvegur samstöðunnar og hvatningarinnar er vaxtarhvati einstaklingsins. Við sem myndum samfélagið í dreifbýlunum og landsbyggðinni erum verðir gilda þjóðar, verndarar hefða samfélags og arkitektar framtíðar Íslands. Í heimi sem oft fagnar hinu stóra og djarfa er gott að minnast forskotsins sem felast í því að kunna einnig að fóstra það smáa. Það að fóstra einstaklinginn, sem er jú minnsti minnihlutinn. Höfundur er stærðfræðingur.
Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar